A trip from Esslingen to Schiedam

The children who accompanied us were all 16, 17, 18 years old and they are being prepared. We informed and looked after the children two or three evenings over a period of weeks. Even once for a weekend in Obersteinbach, which is a camp, a house, about 70 or 80 kilometers away from Esslingen, where the Esslingen district built a house where the young people could stay with them over the weekend.

And we tried to show the young people who traveled with me to Holland, to Neath, to Udine, what we are there, namely ambassadors. Ambassadors of Germany in foreign countries who want to look at us with curious eyes.


And I thought I had prepared the young people well and then got off the train in Holland to Schiedam and was very surprised when a man with a microphone ran up to me and asked me, he recognized that I was the head of the circle and me asked what I felt as a German in a country that Germany invaded.

And I wanted to lead with good courage and a good example, but the question totally surprised me because I didn’t feel like a guilty German. I was just over 20 years old at the time and knew nothing about the war. I was born in 1944, so I knew that Germany was heavily responsible here and had invaded Poland, Holland and other countries. But I personally didn’t feel responsible for it.

But I said, that’s why we’re coming to Holland, to show that the younger generation is not the generation that invaded Holland, that invaded the other countries. The reporter was somewhat satisfied with this.


But it was an important encounter for me because I noticed that it wasn’t that easy to go abroad as a German and then I didn’t understand that many of my other people of the same age didn’t want to know anything about the war and even then I was there. In hindsight, I’m a little less surprised that my history teachers in high school history classes kept stopping at the First World War and then the school year was over and we usually didn’t get any further.

When I was a teacher myself, I tried to cover the year 1945 whenever possible so that my students would at least find out what was happening in the world in the German name.

Richard from Esslingen

Een reis van Esslingen naar Schiedam

We hebben geprobeerd de jongeren die met mij meereisden naar Nederland, naar Neath, naar Udine te laten weten wat we daar zijn, namelijk ambassadeurs. Ambassadeurs van Duitsland in het buitenland onder mensen die ons met nieuwsgierige ogen aankijken.

En ik dacht dat ik de jongeren goed had voorbereid en stapte toen in Nederland uit de trein naar Schiedam en was zeer verrast toen een man met een microfoon naar mij toe rende en mij vroeg, hij herkende dat ik het hoofd van de kring was, en hij vroeg wat ik voelde als Duitser in een land dat Duitsland was binnengevallen.



En ik wilde met goede moed en het goede voorbeeld leiding geven, maar de vraag verraste me totaal omdat ik me geen schuldige Duitser voelde. Ik was toen net twintig jaar oud en wist niets van de oorlog. Ik ben geboren in 1944, dus ik wist dat Duitsland hier zwaar verantwoordelijk voor was en Polen, Nederland en andere landen was binnengevallen. Maar ik voelde mij er persoonlijk niet verantwoordelijk voor.
Maar ik zei: daarom komen we naar Nederland, om te laten zien dat de jongere generatie niet de generatie is die Nederland is binnengevallen, die de andere landen is binnengevallen. De verslaggever was daar enigszins tevreden mee.


Maar voor mij was het een belangrijke ontmoeting omdat ik merkte dat het niet zo makkelijk was om als Duitser naar het buitenland te gaan en toen begreep ik niet dat veel van mijn andere leeftijdsgenoten niets wilden weten over de oorlog en toen was ik er al achter. Achteraf ben ik iets minder verbaasd dat mijn geschiedenisleraren op de middelbare school geschiedenislessen gaven tot aan de Eerste Wereldoorlog en toen was het schooljaar voorbij en kwamen we meestal niet verder.

Richard uit Esslingen