Wordt de vergaderplek van het Bazenbondje ook een co-orporatieve vereniging?

Het stamlokaal van verenging Ons Belang staat te koop. Op deze plek zijn veel vergaderingen van het Bazenbondje gehouden, het maakt daardoor deel uit van het erfgoed van de vereniging. Als de nieuwe koper van het cafe een woonhuis maakt is dat zeker een verarming voor de vereniging en en voor de buurt. Vandaar een gezamenlijk initiatief van buurtbewoners om het cafe te kopen. Een nieuw hoofdstuk in de Kroniek van een Bazenbondje breekt aan.

14993475_1243068069049337_71072490984646808_n

Co-operatief erfgoed binnen een lokale gemeenschap

De lokale krant de Echo besteedde op 9 november 2016 aandacht aan de verenigingen Ons Belang en Gedenkt te Sterven.

Deze organisaties hebben de co-operatieve beweging van Nederland genomineerd voor de Nationale Inventaris Immaterieel Cultureel Efgoed van Unesco Nederland. Het is heel treffend dat deze grassroots organisaties dit belangrijke nieuws bekend maken binnen de gemeenschap waar ze ook uit voort zijn gekomen. Ons Belang, een Broodfonds avant la lettre bestaat sinds 1905 en Gedenkt te Sterven, een uitvaartverzekering, is opgericht in het jaar 1828.

echo

 

 

 

Wat het Verzet uit WOII te maken heeft met bescherming van Data.

Op donderdag 10 november vindt er een zeer speciale publiekspremière plaats van de spannende thriller img_2409Snowden. Na afloop van de voorstelling is er via live video verbinding een Q&A met de echte Edward Snowden vanuit Rusland!

De focus van de Q&A ligt op het onderwerp online privacy. Snowden wordt in 2013 wereldwijd bekend nadat hij geheime documenten over spionageactiviteiten van de Amerikaanse veiligheidsdienst NSA naar de media lekt. Om die reden loopt momenteel een FBI-arrestatiebevel tegen hem uit, waardoor de klokkenluider in Rusland verblijft. (Bron Pathe Bioscopen, 9 november 2016).

scan1944. Ook de klerk van de politie-administratie en zijn chef W.J.A. de Jager zetten een belangrijke stap. Zij doken onder toen Knook op 2 november 1944 te maken kreeg met een opdracht die afkomstig was van kolonel Boelstra.

Die verordonneerde namelijk dat er een lijst opgesteld moest worden met namen van Schiedamse politieambtenaren die in aanmerking kwamen voor de gehate Arbeidsinzet. Knook moest dat bevel uitvoeren en had het er moeilijk mee. Hij raadpleegde zijn chef de Jager en ook die vond het een onmogelijke taak. Beiden namen toen het besluit daar niet aan mee te werken en onder te duiken. Ze verschenen niet meer op het bureau nadat ze eerst een deel van de politieadministratie hadden meegenomen. Jan Knook dook onder en ook de Jager verdween spoorloos. ze werden niet door de Duitsers gevonden. (Bron: Schaduwen over Schiedam, gebeurtenissen en belevenissen tijdens de bezettingsjaren 1940-’45, uitgave Fonds Historische Publicaties Schiedam i.s.m. Historisch Archief Schiedam).

In archieven, mail en telefoonbestanden van burgers wordt regelmatig ingebroken door spionagediensten als de CIA en NSA. Ook andere grootmachten doen daar aan mee. Wikileaks en de onthullingen van Edward Snowdon maken duidelijk dat dat op grote schaal gebeurt.

De overeenkomst tussen de Nazis uit 1944 en de Amerikanen van nu lijkt vergezocht. Het gevaar van repressie ligt echter wel op de loer. Het probleem is namelijk dat veel overheden niet democratisch accountable willen zijn voor hun onderzoeksactiviteieten. De VS is via de NSA al overgegaan tot maatregelen als het onder druk zetten van instanties als Google en Facebook. Deze worden gedwongen om hun gegevens af te staan. Gegevens van Mail en telefoon worden ook afgetapt, wereldwijs. Misschien wordt het tijd om te zeggen, samen met  W.J.A. de Jager en vele anderen uit die tijd, dat inzage in persoonlijke gegevens en bedrijfsmatige data niet zonder meer toegestaan kan worden. De geschiedenis wijst uit dat het verstandig is om archieven en data te beschermen. Om over het recht op vrijheid en privacy maar niet te spreken.

Over de gevolgen van het onderduiken van W.J.A. de Jager. 

De vrouw en zeven kinderen van W.J.A. de Jager werden, na het verdonkeremanen van de politiearchieven, regelmatig gepest door de Duitsers, die hem graag te pakken wilden nemen. Om represailles te ontlopen is het gezin, verspreid over verschillende gezinnen, ondergedoken. Op de dag van de Razzia van Rotterdam, op 10 november 1944, verbleef de 17-jarige zoon van W.J.A. de Jager, Wim, in het huis van een vriend, Frans Mineur. De vader van Frans besloot tegemoet te komen aan het bevel van de Duitsers, Frans moest maar gaan. Wim had daardoor ook geen onderdak meer en ging, ten arren moede, met zijn vriend Frans op pad naar de schuiten die ze via Wezep naar Duitsland zouden brengen.

Kijk ook op: https://easy.dans.knaw.nl/ui/datasets/id/easy-dataset:57456