Platform co-ops: How can workers defeat the ‘Death Stars’?

Uit een artikel door Rebbeca Harvey, 

“As ‘Death Star platforms’ such as Airbnb and Uber continue their pursuit of global domination, an alternative is rising in its wake,” wrote Cat Johnson in an introduction to 11 Platform Cooperatives creating a real sharing economy. She was referring to platform co-operatives, which work on the simple co-operative principle of putting power “back in the hands of the people”.

In November, over 1,000 people gathered at a conference in New York to explore how this could be achieved and, since then, discussion around the idea has blossomed. The term itself was coined by author and academic Trebor Scholz, to “give a name to what a lot of people have been longing for – and even working on already”.

Read more: Platform Cooperativism: Taking back the internet

“Platform co-operatives, which share the value they create with the users they depend on, are on the rise,” added Ms Johnson. “As Shareable co-founder Neal Gorenflo writes: ‘platform co-ops combine a co-operative business structure with an online platform to deliver a real-world service’”.

The 11 inspiring platform co-operatives Ms Johnson lists cover ride-sharing/car-sharing organisations (Juno, New York; Modo, Vancouver; Tapazz, Belgium), taxis (Union Taxi, Denver; VTC Cab, Paris) and technology (Enspiral, New Zealand; Timefounder, Barcelona; Backfeed, Israel), as well as Peerby, a Dutch neighbour-to-neighbour goods sharing platform; the stock photo site Stocksy; and Fairmondo, an ethical alternative to eBay.

But not all those would be considered “true” co-operatives under the structures of their countries. “I and, I imagine, the vast majority of people in the global co-operative movement feel quite strongly that to be described as a co-op (platform or otherwise) you should, well, actually be a co-op,” says co-op activist and writer Josef Davies-Coates.

www.thenews.coop/106064/news/co-operatives

De jaren van de Verzorgingsstaat (3)

Meerpad te Nieuwendam. Bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed
Meerpad te Nieuwendam, 1965. Bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed

Het functioneren van de vereniging na de Wederopbouw.

Nadat het duidelijk is geworden hoe de vereniging functioneert in tijden waar de doelstelling een maatschappelijke noodzaak is, in de jaren van 1905 tot 1940, zal in het tweede deel een sprong worden gemaakt naar het jaar 1966. De reden hiervoor is dat er in de oorlogsjaren nauwelijks vergaderingen zijn door de Duitse bezetting en er in de eerste jaren na de oorlog weinig verandert in de formele uitvoering van de vereniging. Het jaar 1966 is echter niet geheel willekeurig, aangezien de notulen die gemaakt zijn tussen 1950 en 1966 ontbreken. In deze periode, waar de welvaartsstaat al een duidelijke rol speelt binnen de maatschappij, probeert het Bazenbondje mee te gaan met de veranderende tijden en lijkt de oorspronkelijke doelstelling een minder grote rol te spelen. Toch wordt er aan de regelementen niet getornd en het Bazenbondje probeert een rol in de Nieuwendamse ondernemersgemeenschap te blijven vervullen. Hoe wist het Bazenbondje deze periode te overleven? Wat is de rol van het erfgoed en de cultuur van het Bazenbondje? Deze tweede periode eindigt in 1984, waarbij de opheffing van het Bazenbondje wordt besproken en er gesproken wordt over de functie van het Bazenbondje in de toekomst.

(Uit het onderzoeksverslag ‘Kroniek van een Bazenbondje’ door Joost Vinke)

Challenge for Change, social media uit de jaren 70

Kroniek van een Bazenbondje is een onderzoeksproject waarbij gebruik wordt gemaakt van de historische methode ‘Challenge for Change’.

image_15_cfc_logoChallenge for Change was een film en video prgramma dat is gecreerd  door de National Film Board of Canada (NFB). Het drijvende idee achter het programma was de overtuiging dat film en video effectieve instrumenten waren om sociale verandering binnen Canadese gemeenschappen te faciliteren. Feedback op de films was essentieel om tot een ‘community loop’ te komen, een manier image0053waabij de participanten invloed uit konden oefenen op het proces en daarmee op het lopend gesprek. Een belangrijk project binnen het programma was het ‘Fogo process’ dat werd opgezet door Memorial University of Newfoundland.

Op de website www.vimeo.com/channels/bazenbondje zijn een aantal fragmenten van interviews en reportages te zien die gaan over ondernemerschap, de doelstelling van de vereniging, arbeidsongeschiktheid en over de geschiedenis van Nieuwendam. De website facilitaire het gesprek over het erfgoed en het nut daarvan voor de coöperatieve vereniging Ons Belang, oftewel het Bazenbondje.

‘Erfgoed is geen gegeven maar een constructie. Het is het resultaat van het opplakken van een etiket. Maar dat is niet genoeg. Erfgoed is alleen erfgoed als anderen het als zodanig herkennen, bevestigen en bediscussiëren, en dat laatste moet niet over het hoofd worden gezien. Het is het voorlopig resultaat van een gecompliceerd proces van onderhandelen, waarderen en selectie, waarbij machtsverhoudingen een rol spelen naast vele andere factoren,waaronder en aantal bijzonder praktisch zijn’. (Uit de inaugurale rede van Prof. Dr. Hester C. Dibbits aan het Center for Historical Culture (ESHCC) of Erasmus University Rotterdam on 16 October 2015).

Kroniek van een Bazenbondje maakt deel uit van het hierboven beschreven proces door het toepassen van een Challenge for Change werkwijze. De oorspronkelijke filmopnames bestaande uit interviews en reportages zullen in hun volledigheid worden gearchiveerd in DANS, het digitale archief van de Koninklijke Academie voor Wetenschappen KNAW. Een verslag van de resultaten van het proces worden hier bijgevoegd evenals de doorzoekbare transcripties en de resultaten van historisch onderzoek. Dit historisch onderzoek wordt uitgevoerd door Stichting Reis van de Razzia in samenwerking met de Universiteit van Utrecht.

Screen Shot 2016-06-06 at 15.59.26